Warszawianka 1831 roku to pieśń patriotyczna która powstała jak sugeruje jej tytuł w 1831 roku. Autorem oryginalnego tekstu w języku francuskim jest Kazimierz Delavigne. Tłumaczeniem tej pieśni zajął się Karol Sienkiewicz.
Pieśń tę klasyfikuje się do pieśni legionowych gdyż to właśnie żołnierze śpiewali ja najczęściej. Warszawianka 1831 roku była proponowana na hymn Polski jednak uznano ją za mało aktualną.
Powstanie Listopadowe wśród powstań XIX wieku było jedynym zrywem, który rozpoczęło regularne Wojsko Polskie. Armia Królestwa Polskiego (Kongresowego) była niewielka (ok. 30 tysięcy), ale wyróżniała się doskonałym morale, bardzo nowoczesnym jak na owe czasy wyszkoleniem, znakomitą organizacją, uzbrojeniem oraz wyposażeniem (miała nawet oddział rakietników). Przygotowany był też zapas broni i przeszkolone rezerwy, dzięki którym można było tą armię łatwo podwoić, a nawet sformować liczne oddziały ochotnicze. Można było też przeciągnąć na swoją stronę część oddziałów rosyjskich (Korpus Litewski). Wojsko chciało się bić, a społeczeństwo zaboru rosyjskiego było gotowe na każde poświęcenie dla wsparcia sprawy narodowej. Niestety, zabrakło dowódców, którzy skutecznie wykorzystali by ten potencjał.
Źródło: śpiewnikniepodleglosci.pl, polskatradycja.pl
