Patron szkoły – Rudolf Auriga

Dla uczczenia bohaterskiej śmierci nauczyciela oraz dla pamięci wszystkich pedagogów Rzeszowszczyzny, którzy bronili polskości w czasie okupacji Szkoła Podstawowa nr 24 w Rzeszowie przyjęła imię Rudolfa Aurigi, który dla uczniów i nauczycieli jest symbolem patriotyzmu, poświęcenia i pracowitości.

Dzień otrzymania imienia przeszedł do historii Szkoły i stał się silną więzią emocjonalną „między dawnymi i nowymi laty”

Urodził się 22 grudnia 1891 r. w Kamionce Wielkiej w nowosądeckiej wsi. Ojciec, kolejarz nie mógł zapewnić dziesięciorgu dzieciom właściwego utrzymania i wykształcenia. Kiedy Rudolf miał dwa lata, osierociła go matka. Po jej śmierci ojciec podjął decyzję powtórnego małżeństwa i przeniesienia się do pracy w Jaśle. Zabrał ze sobą czwórkę dzieci, w tym Rudolfa i Adriana, pozostałymi zaopiekowali się krewni. Szkołę wydziałową ukończył w Jaśle, a następnie podjął naukę w seminarium nauczycielskim w Krośnie. Ucząc się zarabiał prywatnymi lekcjami, a w czasie wakacji pracował fizycznie przy regulacji Dunajca. W toku nauki otrzymał stypendium z funduszu krajowego, co zobowiązywało go do sześcioletniej pracy w zawodzie nauczycielskim.

 

Z tych zdobytych środków pomagał jeszcze materialnie rodzinie. Praktykę nauczycielską odbywał w latach 1910 – 1912, ucząc w Nowej Wsi Czudeckiej i Czudcu. W maju 1914 roku zawarł związek małżeński z Amelią Prószyńską. W dwa miesiące później został zmobilizowany do armii austriackiej. Pierwsza wojna światowa oderwała go na dłuższy czas od zajęć szkolnych. Znalazł się w Czechosłowacji, walczył we Włoszech nad Pawią i pod Verdun we Francji. W armii austriackiej uzyskał stopień oficerski. Zakończenie wojny zastało Rudolfa Aurigę na terenie Francji, skąd z podwładnymi żołnierzami pieszo wrócił do kraju, aby w dalszym ciągu odbywać służbę w Polskim Wojsku.

W roku 1928 ukończył roczny Wyższy Kurs Nauczycielski we Lwowie z wynikiem bardzo dobrym. W okresie od 1 stycznia 1939 roku uczestniczył w pracach Państwowej Komisji Egzaminacyjnej dla nauczycieli powołanej przez Kuratorium Okręgu Szkolnego Lwowskiego. Na podstawie nominacji tegoż Kuratorium z dnia 30 czerwca 1927 r. został członkiem Rady Szkolnej Powiatowej w Rzeszowie.

Tam włączył się aktywnie w pracę społeczną na rzecz miejscowego środowiska – realizując budowę szkoły ”…. jakiej w 1929 roku nie miało nawet powiatowe miasto Rzeszów” . Szeroki zakres obejmowała działalność oświatowa i społeczno – kulturalna Rudolfa Aurigi. Wraz z miejscowymi nauczycielami : Marią Dzerżyńską , Ewą Górską, Franciszkiem Kotulą, Józefem Rohloffem urządzał szereg imprez i przedstawień, by za zdobyte pieniądze wyposażyć szkołę w pomoce naukowe .

W 1935 r. w drodze konkursu otrzymał stanowisko kierownika 7-klasowej Szkoły Powszechnej im. H. Sienkiewicza w Rzeszowie. Mocno przeżył klęskę wrześniową 1939 r.. Tym bardziej, że szkolne władze okupacyjne, aby zerwać więź nauczycieli ze środowiskiem, przenosiły ich jak najdalej od miejsca pracy. Przeniosły też Rudolfa Aurigę na stanowisko kierownika szkoły do Tyczyna.

Kiedy pod koniec 1941 r. doszło w Rzeszowie do scalenia ośrodków kierowanych przez Komisję Oświecenia Publicznego i Tajną Organizację Nauczycielską otworzono wówczas Powiatową Komisję Oświaty i Kultury, której przewodnictwo objął Rudolf Auriga. Ona to właśnie koordynowała pracę konspiracyjnego systemu oświaty.

Rudolf Auriga pracy konspiracyjnej nie przerwał mimo aresztowania syna, który znalazł się za drutami obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu.

Nauczyciele rzeszowscy uczyli w mieszkaniach prywatnych w różnych punktach miasta. Rudolf Auriga, Józef Rohloff i Marcin Wołowiec zorganizowali kurs dla przedwojennych uczniów liceum pedagogicznego oraz maturzystów szkoły ogólnokształcącej przygotowując ich do pracy nauczycielskiej. Zajęcia dla nielicznej grupy słuchaczy prowadzono już od wiosny 1941 r..

 

 

 

Rudolf Auriga został uwięziony 18 września 1943 roku, torturowany w więzieniu Gestapo w Rzeszowie i Krakowie, nie zdradził swoich najbliższych współpracowników. W odwet za zastrzelenie dwóch policjantów w okolicach Mielca okupant dokonał egzekucji 10 więźniów Polaków, wśród których był Rudolf Auriga. Jak wskazują na to materiały zgromadzone w Szkole Podstawowej Nr 24, fakt ten miał miejsce 3 listopada 1943 roku
.